Groeipijn
deardiary,
Ik stel het schrijven van deze post al even uit. Welgeteld een maand. Niet omdat ik het niet wil, maar omdat ik weet dat het een nieuw begin inluidt. Dat vind ik eng, want een nieuw begin is onbekend terrein. In september kreeg ik zo veel leuke reacties op deardiary, zo veel ideeën en zo veel zelfvertrouwen, dat iets in mij daar ook van schrok. Want ik weet dat als ik nu doorga, dat ik echt doorga. Dat gevoel dat je vol zelfvertrouwen en vanuit intuïtie naar een deur bent gelopen, dan voor die deur staat en denkt: fuck… nu moet ik er doorheen en deze ‘oude’ ruimte achter me laten. Dat noem ik voor mezelf vaak groeipijn.
Mijn 24e levensjaar heeft veel verandering meegebracht. Mijn vriend en ik kochten een huis, hij kreeg een nieuwe baan, ik startte deardiary. Er was veel ruimte voor persoonlijke ontwikkeling en ik startte in augustus voor de tweede keer aan de Manifestation Babe Academy (MBA). Bij MBA draait het om manifesteren, het beste uit jezelf halen en met je talenten aan de slag gaan. Ik zit nu ✨toevallig✨ midden in de ‘release phase’ en man man man, ik laat een hoop los. Ik laat het bekende en veilige los en ga voor iets nieuws. Ik liet vorige maand mijn baan los, waardoor ik weet dat ik in januari ergens anders werk. Ook liet ik het eerste kwartje van mijn leven los, want op 22 oktober werd ik vijfentwintig.
Vijfentwintig is niet voor niets een speciale leeftijd, dat vieren we niet alleen omdat we dan een feestje kunnen geven. Het staat symbool voor een seizoen uit je leven. Hoe ik het voor me zie op dit moment is zo:
0 - 25 jaar: lente > groei, bloei
25 - 50: zomer > vol kracht
50 - 75: herfst > loslaten en verandering (misschien zelfs terug naar de basis)
75 - 100: winter > rust
Nu kan ik er volledig naast zitten, ik weet dat leeftijd slechts een getal is en het draait om gevoel. Sommige mensen beginnen een onderneming op 65-jarige leeftijd en staan voor hun gevoel vol kracht. De oma van mijn vriend is een 80-plusser en het lijkt alsof ze met de dag fitter wordt. Maar als we de leeftijden zien als kwartjes, waarvan we 25, 50, 75 en 100 vieren, lijkt dit me een passende vergelijking.
Het idee dat ik mijn zomer in stap voelt best groot. Over 10 jaar (en misschien wel eerder) ziet mijn leven er volledig anders uit dan nu. Misschien heb ik wel kinderen, hebben we ons huis verbouwd, of zijn we verhuisd naar een boerderij.
Het word een lange post zo, maar ik loop er dan ook al een maand mee. Ik ervaar wel vaker groeipijn, soms een grote, soms een kleine. Groeipijn is zoiets dat goed voelt als het voorbij is. Ik denk dat ik me ook zo voel als ik zometeen op ‘publish’ druk. Dan heb ik het maar gehad.
Laatst vroeg iemand op Instagram om tips tegen haar winterdip, ik reageerde met “Omarm je seizoenen”. Dat ga ik ook maar eens doen.
