Alleen naar een concert
deardiary,
Ik ging voor het eerst alleen naar een concert en vond dat ontzettend spannend. Want wanneer er niemand met je mee wil, ga je dan niet naar een event? Zo was ik namelijk wel. Maar deze zomer bedacht ik me: ik ben de enige die mezelf tegenhoudt.
Ik ben sinds 2010 al fan van One Direction, nu volg ik de guys tijdens hun solo carrière (en hoop nog steeds op een reünie). Waar iedereen ineens naar Harry Styles wilde, wilde er nog niemand met me mee naar Niall Horan en Louis Tomlinson. Ik wist dat Nialls nieuwe album een paar radiohitjes zou hebben, dus voor dat concert (voor maart 2024) in kocht ik twee kaartjes met het idee dat er tegen die tijd wel iemand met me mee zou willen. Bij Louis was dat iets anders, hij maakt pop-rock muziek en heeft een stemgeluid waar je van houdt of niet. Op 25 augustus kwam er een staanplaats in de resale, en ik dacht: fuck it, ik ga wel alleen.
Ik vond het rete-spannend. Wat als ik geen vrienden kan maken in de rij? Wat als niemand met me wil praten of dansen? Wat als mensen me raar aankijken? Ik keek even bij mijzelf naar binnen: ik doe dit voor mijzelf, niet voor een ander. Mijn ego is een goede storyteller, mijn higher self is ervan overtuigd dat alles goed komt. Dus het komt goed.
Twee weken voor het concert ging mijn beste vriendin naar Lauv en ontmoette iemand in de rij die ook alleen naar Louis Tomlinson zou gaan. We wisselden Instagrams uit en besloten samen te gaan. Het klikte enorm leuk, hebben de hele avond gedanst, en raad eens: ze gaat volgend jaar ook naar Niall Horan. Ook alleen, (dus we gaan waarschijnlijk samen).
Deze dag, deze avond en deze nieuwe vriendin was nooit geweest als ik niet deze zomer voor mijn eigen plezier had gekozen. Dus behalve dat ik je mijn muzieksmaak heb verteld, hoop ik dat je altijd voor je eigen plezier kiest. Ook als je de enige bent.
