Een nieuwe spiegel verandert de reflectie niet
deardiary,
Het is hopelijk iets waar ik niet de enige in ben... Als de reflectie mij niet aanstaat, koop ik weleens een nieuwe spiegel. En dan bedoel ik niet een echte, maar een figuurlijke. Voorbeeldje: een nieuwe baan nemen omdat die ene collega je niet aanstaat. Of in mijn geval, verhuizen omdat je buren geluidsoverlast veroorzaken. Het gezegde ‘het gras is altijd groener aan de overkant’ bestaat dan ook niet voor niks.
Om bij het voorbeeld van mijn buren te blijven, geluidsoverlast kent natuurlijk gradaties. Die kennen wij nu ook, lol. Toen we in Hilversum woonden (wat voelt als twee levens geleden), hadden we een studio. De man die naast ons woonde, had zijn televisie tegen de muur waar wij ons bed hadden staan. Elke avond stipt om 23:00 ging de televisie aan, precies wanneer wij wilden gaan slapen. Toen we terug verhuisden naar Twente, dachten we ‘wat fijn dat we daar vanaf zijn’. Nou, dat hadden we goed mis. Daar hadden we luidruchtige onderburen. Ze maakten veel ruzie, dag en nacht. Als zij op vakantie waren hadden wij rust. Twijfelen over verhuizen deden we al een tijdje, maar we zaten in een sociale huurwoning. Goedkoper dan dat we zaten zouden we niet meer krijgen, daar verdienden we inmiddels te veel voor. De vierkante meters waren goed, maar we misten een tuin en de keuken was krap. We wilden wel wat verbouwen, maarja dat is het niet helemaal waard als huurhuis. Verhuizen betekende wel dat we van die buren af zouden zijn. Oké, verhuizen it is (al ging dat ook niet van een leien dakje in deze markt). We vonden het de extra kosten meer dan waard.
Nu wonen we in een huis aan een vrij rustige eenrichtingsweg. De directe buren zijn gezellige rustige types, en aan de andere kant woont een oudere vrouw. Jackpot, of toch niet? Alles was hier beter (groener aan de overkant), maar toen de zon meer ging schijnen waren er met het weekend meer feestjes. Meestal komt het van dezelfde woning, als ik die man met z’n asociaal grote JBL box zie lopen weet ik al hoe laat het is. Ik denk dan zelf, gooi een briefje in de bus of nodig ons uit voor een biertje. Maar nee, tot diep in de nacht wordt er dan geschreeuwd en staat de muziek hard. Ik merkte ineens wat het steeds met me doet. Die irritatie, frustratie en rusteloosheid die ik krijg van lawaai waar ik niks aan kan doen. Het effect was bij elke woning hetzelfde. Maar wat nu?
Loslaten? Daarvoor prikkelt het in het moment te veel. Maar wat ligt eronder? Want verhuizen (spiegels veranderen) verandert het effect (reflectie) niet. Als ik niet tevreden ben met mijn uiterlijk koop ik toch ook geen nieuwe spiegel? Dan ga ik kijken naar waar mijn onzekerheid vandaan komt en werken aan onvoorwaardelijk van mezelf en mijn lichaam houden. Waarom doe ik dat dan niet met geluidsoverlast? Ik betrapte mezelf er ook op dat ik dacht ‘als we straks een boerderij hebben, heb ik er geen last meer van’. Terwijl ik weet dat als ik dit niet oplos, ik waarschijnlijk last ga hebben van een luidruchtige ezel, of de kippen, of de CV-ketel die aanspringt. Er zal altijd wel wat zijn zolang ik die reflectie niet aankijk voor wat hij is.
Eerlijk, ik weet nog steeds niet wat er achter deze specifieke reflectie ligt. Ik heb weleens gedacht aan controle loslaten. Dat het iets is wat ik gewoon moet omarmen. Of misschien is het iets waar ik wat van moet zeggen, dat ik voor mezelf op moet komen. Want bij geen van de situaties ben ik naar de buren gestapt om er iets van te zeggen. Voor die ruziënde buren heb ik dikwijls de politie moeten bellen, daar wilde ik me voor mijn eigen veiligheid buiten houden. Maar voor geluidsoverlast van een feestje zou ik, in principe, prima kunnen aanbellen. Waarom doe ik dat dan niet?
Lang verhaal lang, het gras is niet altijd groener aan de overkant. Als je weggaat bij je baan omdat je niet met persoon A overweg kan, staat persoon B je bij je nieuwe baan op te wachten met hetzelfde gedrag. Alles is een reflectie. Je partner, je situatie, de mensen die je tegenkomt, alles. Irriteert iets je? Dan zegt dat waarschijnlijk iets over wat je van jezelf nog niet hebt geaccepteerd. Bewonder je iets aan iemand? Dan kan dat gaan over een kwaliteit die jij ook bezit, maar nog niet tot uiting laat komen.
Ik hoop dat ik er op tijd achter kom waar mijn geluidsprobleem vandaan komt, want met buren valt wel te praten. Met ezels en kippen ben ik bang van niet 😂✨
